Überspringen zu Hauptinhalt

Ils utschals cantinan

Sche jeu sesel la damaun ni la sera sin mia terrassa, ni fetschel ina spassegiada tras uaul e cultira, lu gaudel jeu il schulitgem e cantinem dils utschals. Jeu audel ils cloms e tuns varionts. Enqualin ei amureivels e loms, auters ein pli serius e denteren audel jeu era in che plira, recloma e sevila. Els fan conversaziun in cun l’auter, cloman e rispundan. Sin mintga cass: Gl’ei in deletg da tedlar ed observar!

Utschals contan. Cant ei ina melodia vocala: Pia plaids, mess en tuns melodius. Ils utschals capeschan quels. Els han lur lungatg che nus capin buca verbalmein, mo in stel ord il tun ch’els fan. «Il tun fa la musica», di in proverbi.

Mei fascinescha il cantinem dils utschals. Els dattan veta e tempra alla primavera. Els derasan legria e plascher da viver. Con paupers fuss nies mund, sche quei cant muncass!

Per mei ei il cant dils utschals era laud al scaffider che ha creau tut e dau a sia scaffiziun sia rihezia. Da quei astgein nus selegrar ed esser engrazieivels. Nossa engrazieivladad demussein nus cun ver quitau da quella rihezia naturala e guder ella.

In cant biblic dil profet Daniel lauda tut quei che Dieus ha fatg. Denter auter seclomi: «Tutta utschleglia dil tschiel, benedi il Signur, ludei ed exaltei el a semper.» Quei fuss in impuls a nus: Tedlar il cant dils utschals e ludar cun els. Quel che ha fatg tut per nies bien e nies deletg.

Sur Alfred Cavelti

An den Anfang scrollen